اين روزها

اگر خون هم گريه کني

عمق همدردي ديگران با تو

يک کلمه است

آخي...

گاهی دلم میخواهد. . .

دمپایی هایم را جا به جا بپوشم. . .

تا ببینم. . .

هنوز کسی حواسش به من هست یا نه. . .

مـــــن

به عشق تو صبح ها چشم باز میکنم

به عشق تو نفس میکشم

به عشق تو راه میـــــــروم

به عشق و با یاد تو شب ها به خواب میروم

به عشق تو زنـــــــده ام ...

مــــن

بی تــــو و عشـــــقت ..

هیــــــچـم .. هیــــــچ .. !!

مى خواهى بروى ؟
بهانه مى خواهى ؟
بگذار من بهانه را دستت دهم
برو و هرکس پرسید بگو :
لجوج بود ، همیشه سرسختانه عاشق بود
بگو فریاد مى کرد ، همه جا فریاد مى کرد که فقط مرا مى خواهد
بگو دروغ مى گفت ، مى گفت هرگز ناراحتم نکردى
بگو درگیر بود ، همیشه درگیر افسون نگاهم بود
بگو بی احساس بود ، به همه فریادها ، توهین ها و اخمهایم فقط لبخند میزد
بگو او نخواست
نخواست کسى جز من در دلش خانه کند . . .

ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮﺻﯿﻒ ﺣﺎﻟﻢ ﻫﻤﯿﻦ ﯾﮏ ﺟﻤﻠﻪ ﮐﺎﻓﯿﺴﺖ ...

ﺧﻨﺪﻩ ﻫﺎﯾﻢ ﺩﺭﺩ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ...

فکرشو کن...

یه روزی داریم دست تو دست هم تو خیابون راه میریم...

بچه مونم تو بغلمونه...

اونایی که مارو میبینن میگن:

اینا بالاخره ازدواج کردن...

به خودت افتخار کن
 ای سردار فاتح سرزمین احساسم
که سرزمین وحشی احساسم را به بند کشیده ای و بر قلب وجانم حاکمی
به خودت افتخار کن
قلبی را که به قیمت سالها تنهایی حفظ کرده ام به نازچشمی تسخیرکرده ای
به خودت افتخارکن ‎
*ای حاکم مطلق احساسم*
بـــــــ*اران

میخواستم بگویم دوستت دارم اما نتونستم

هر گاه از کنار می گذشتی آرزو میکردم

این راز را در چشمانم بخوانی...

افسوس بی اعتنا از کنارم می گذشتی

تا اینکه دیرزو قلبم را در دست گرفتم

و برایت نوشتم و از بی اعتنایی هایت شکایت کردم

وقتی قلبم را ربودی

کاغذ را برداشتم و مشاهده کردم

و نوشتم

دوستت دارم

آنگاه که لبخند بر لب میمرد

چون معجزه پاییز دلم میگرد

دیروز به چشمان تو گفتم برو

امروز دلم بهانه ات را می گیرد

گفتی اهل آسمونی ولی من اهل زمینم

گفتی فاصله زیاده بین تو تا سرزمینم

من به آن نقطه رسیدم

که اگر حتی نباشی

همیشه بودی و هستی انتظار آخرینم

بخدا در دل و جانم نیست

هیچ جز حسرت دیدارش

سوختم از غم او

کی باشد غم من مایه آزارش